Cake and candles
Door: Tahné en Mahrès
Blijf op de hoogte en volg Mahrès & Tahné
27 April 2014 | Ethiopië, Mekele
Er was er één jarig Hoera, Hoera! Dat kon je wel zien, dat was Tahné!
Maandag was de verjaardag van Tahné en die zijn we begonnen met een heerlijk ontbijt in het Planet. We vonden het al jammer dat er in Ethiopië geen slingers te koop waren, maar toen we thuiskwamen bleek dat Hermine zelf slingers had gemaakt en hier ons huis mee had versierd, erg leuk en lief! We hadden besloten om te gaan shoppen, omdat Tahné graag iets wilde kopen voor haar verjaardag. We hadden nog geen 10 stappen in de “winkelstraat” gezet, of we liepen een vriend van Thomas tegen het lijf. Hij wees ons er meteen op dat we hem weken geleden al beloofd hadden eens te komen eten in zijn restaurant en dat we ons nog niet aan de belofte hadden gehouden. Hier in Ethiopië kun je echt nog beter je eigen hand afhakken dan een belofte breken, dus wij moest beschaamd bekennen dat hij gelijk had. Nou vandaag was dan onze kans, we mochten met hem mee voor een lunch. In het restaurant vertelde Tahné dat het vandaag haar verjaardag was en meer hoefde ook niet gezegd te worden. De flessen wijn werden tevoorschijn getoverd en een goed uur later kwam er een taart binnen waar “Happy Birthday Tahne” op geschreven stond. Mahrès had weken geleden al kaarsjes gekocht en het verjaardagsgevoel was compleet! ’s Avonds zijn we uit eten geweest en kwamen ook Hermine en Amanuel ons vergezellen. Ondanks dat haar eigen familie en vrienden er niet waren, werd het met deze nieuwe samengestelde Afrikaanse “familie” toch nog een geslaagde verjaardag.
Dinsdag en Donderdag hebben we voornamelijk doorgebracht op het kantoor van Dr. Loco. Om onze vliegtickets zo goedkoop mogelijk te kunnen veranderen, werd ons geadviseerd om eerste een brief te gaan halen bij onze Ethiopische Will.i.am. Omdat we inmiddels wel gewend zijn aan de lange wachttijden in zijn kantoor, gingen we beladen met koekjes en tablets vol met spelletjes op weg naar het Ayder Hospital. De brief zelf is wel makkelijk te krijgen, maar de persoonlijk gezette handtekening van Dr. Loco is nog moeilijker te krijgen dan die van de echte Wil.i.am. Na enkele uren vol met Candy crush, aardbeikoekjes en geïrriteeerde blikken van Loco’s assistente, konden we dan eindelijk met onze ondertekende brief naar de Ethiopian Airlines. Hier aangekomen bleken wij niet de enige te zijn die vliegtickets nodig hadden en we sloten dan ook achter aan de 50 man sterke wacht rij (ja het waren er echt 50, Mahrès heeft ze geteld). Nummertjes trekken of opstellen in rijen van 5 kennen ze hier niet. Nee, hier word gebruik gemaakt van het oh zo handige stoelen-doorschuif-systeem. Het werkt zo: Je gaat zitten, je wacht, 1 iemand is aan de beurt, jij schuift 1 stoel op. Dit vermenigvuldig met 50 zorgt ervoor dat wij onze rek en strek oefeningen van die dag weer binnen hadden.
Omdat het hier de hele week feest is (Pasen), lopen de vrouwen hier de hele week al in traditionele Ethiopische jurken rond. Ook de vroedvrouwen van de afdeling dragen deze jurken onder hun uniformen en Ethiopia zou Ethiopia niet zijn als ze ons niet verplichtte om haar jurk ook even aan te passen. Dit resulteerde in een enorme slappe lach bui, een professionele fotoschoot en een waar toeschouwersaantal van alle studenten/co’s/arts-assistenten die allemaal even wilden kijken hoe de “forgeingies” er uit zien in een Ethiopische jurk.
Op stage hebben de studenten eens even bij ons afgekeken tijdens het werk en besloten dat wat wij kunnen, zij ook kunnen. Er is een ware battle of the students bij ze uitgebroken en ze doen er alles aan om zelf zoveel mogelijk bevallingen op te eisen. Schorten verstoppen, verloskamers dichtdoen en patiënten opwachten bij de deur zijn hun voornaamste strategieën. Dit is natuurlijk een grote aanslag op ons bevallingsaantal, maar we vonden het wel een beetje ver gaan om ook echt te gaan vechten voor onze bevallingen. We gaan daarom maar werken wanneer er zo min mogelijk studenten zijn en ons werkschema is nu een ware puzzel geworden met niet opeenvolgende nachtdiensten en weekenddiensten.
Maar dat gepuzzel naar het grote aantal bevallingen is het helemaal waard, want Mahrès heeft deze week haar 40e bevalling mogen doen! Bij binnenkomst op de afdeling lag er een vrouw met volledige ontsluiting en de vroedvrouwen ogen van Mahrès begonnen spontaan te schitteren. Met foto camera in de aanslag stond Tahné klaar om deze mijlpaal van begin tot eind vast te leggen en het resultaat mocht er zijn: een prachtig gezonde kleine meid en Mahrès haar 40e bevalling! Gezien de goeie foto’s die Tahné geschoten heeft, begint Mahrès toch iet wat zenuwachtig te worden over haar eigen camera technieken. Misschien toch maar ergens ‘fotograferen voor dummies’ vandaan zien te toveren en snel leren hoe je snelle actie foto’s kunt maken. Ze heeft hier nog maar 8 bevallingen de tijd voor, want dan zit Tahné ook aan haar 40 bevallingen.
We hebben ook nieuw bezoek gekregen in onze guesthouse: Ginni. Ze is de vriendin of vrouw van Dr. Thomas (we weten het niet precies, maar Thomas houd het voor zijn eigen veiligheid ook maar in het midden). Ze komt uit Noorwegen en is daarom net als Mahrès blank en blond (Mahrès is blij dat ze geen eenzame blondine meer is). Toen ze uit haar koffer chocolade en spelletjes tevoorschijn haalde waren we helemaal verkocht en we hopen dat ze nog een tijdje bij ons blijft. Haar spelletje lijkt op een soort UNO en we begonnen natuurlijk meteen met spelen. Omdat Thomas nogal competitief is, barste de strijd al snel los en al zijn al vals speel strategieën kwamen boven tafel. Toen het spel bijna afgelopen was en hij op het punt stond om genadeloos te verliezen, hield hij het voor gezien en mompelde hij iets over drie dubbel gediscrimineerd worden omdat hij als zwarte mannelijke arts werd verslagen door 3 blanke vrouwelijke verpleegsters/vroedvrouwen.
Morgen gaan we onze 8e week al weer in en we hopen dat het een week is vol met bevallingen, gezonde baby’s, vrolijke vroedvrouwen en veel slappe lach buien (deze krijgen we vaak als we high zijn van het slaaptekort).
Veel liefs en Ethiopische groetjes van Mariam en Sunshine!
Maandag was de verjaardag van Tahné en die zijn we begonnen met een heerlijk ontbijt in het Planet. We vonden het al jammer dat er in Ethiopië geen slingers te koop waren, maar toen we thuiskwamen bleek dat Hermine zelf slingers had gemaakt en hier ons huis mee had versierd, erg leuk en lief! We hadden besloten om te gaan shoppen, omdat Tahné graag iets wilde kopen voor haar verjaardag. We hadden nog geen 10 stappen in de “winkelstraat” gezet, of we liepen een vriend van Thomas tegen het lijf. Hij wees ons er meteen op dat we hem weken geleden al beloofd hadden eens te komen eten in zijn restaurant en dat we ons nog niet aan de belofte hadden gehouden. Hier in Ethiopië kun je echt nog beter je eigen hand afhakken dan een belofte breken, dus wij moest beschaamd bekennen dat hij gelijk had. Nou vandaag was dan onze kans, we mochten met hem mee voor een lunch. In het restaurant vertelde Tahné dat het vandaag haar verjaardag was en meer hoefde ook niet gezegd te worden. De flessen wijn werden tevoorschijn getoverd en een goed uur later kwam er een taart binnen waar “Happy Birthday Tahne” op geschreven stond. Mahrès had weken geleden al kaarsjes gekocht en het verjaardagsgevoel was compleet! ’s Avonds zijn we uit eten geweest en kwamen ook Hermine en Amanuel ons vergezellen. Ondanks dat haar eigen familie en vrienden er niet waren, werd het met deze nieuwe samengestelde Afrikaanse “familie” toch nog een geslaagde verjaardag.
Dinsdag en Donderdag hebben we voornamelijk doorgebracht op het kantoor van Dr. Loco. Om onze vliegtickets zo goedkoop mogelijk te kunnen veranderen, werd ons geadviseerd om eerste een brief te gaan halen bij onze Ethiopische Will.i.am. Omdat we inmiddels wel gewend zijn aan de lange wachttijden in zijn kantoor, gingen we beladen met koekjes en tablets vol met spelletjes op weg naar het Ayder Hospital. De brief zelf is wel makkelijk te krijgen, maar de persoonlijk gezette handtekening van Dr. Loco is nog moeilijker te krijgen dan die van de echte Wil.i.am. Na enkele uren vol met Candy crush, aardbeikoekjes en geïrriteeerde blikken van Loco’s assistente, konden we dan eindelijk met onze ondertekende brief naar de Ethiopian Airlines. Hier aangekomen bleken wij niet de enige te zijn die vliegtickets nodig hadden en we sloten dan ook achter aan de 50 man sterke wacht rij (ja het waren er echt 50, Mahrès heeft ze geteld). Nummertjes trekken of opstellen in rijen van 5 kennen ze hier niet. Nee, hier word gebruik gemaakt van het oh zo handige stoelen-doorschuif-systeem. Het werkt zo: Je gaat zitten, je wacht, 1 iemand is aan de beurt, jij schuift 1 stoel op. Dit vermenigvuldig met 50 zorgt ervoor dat wij onze rek en strek oefeningen van die dag weer binnen hadden.
Omdat het hier de hele week feest is (Pasen), lopen de vrouwen hier de hele week al in traditionele Ethiopische jurken rond. Ook de vroedvrouwen van de afdeling dragen deze jurken onder hun uniformen en Ethiopia zou Ethiopia niet zijn als ze ons niet verplichtte om haar jurk ook even aan te passen. Dit resulteerde in een enorme slappe lach bui, een professionele fotoschoot en een waar toeschouwersaantal van alle studenten/co’s/arts-assistenten die allemaal even wilden kijken hoe de “forgeingies” er uit zien in een Ethiopische jurk.
Op stage hebben de studenten eens even bij ons afgekeken tijdens het werk en besloten dat wat wij kunnen, zij ook kunnen. Er is een ware battle of the students bij ze uitgebroken en ze doen er alles aan om zelf zoveel mogelijk bevallingen op te eisen. Schorten verstoppen, verloskamers dichtdoen en patiënten opwachten bij de deur zijn hun voornaamste strategieën. Dit is natuurlijk een grote aanslag op ons bevallingsaantal, maar we vonden het wel een beetje ver gaan om ook echt te gaan vechten voor onze bevallingen. We gaan daarom maar werken wanneer er zo min mogelijk studenten zijn en ons werkschema is nu een ware puzzel geworden met niet opeenvolgende nachtdiensten en weekenddiensten.
Maar dat gepuzzel naar het grote aantal bevallingen is het helemaal waard, want Mahrès heeft deze week haar 40e bevalling mogen doen! Bij binnenkomst op de afdeling lag er een vrouw met volledige ontsluiting en de vroedvrouwen ogen van Mahrès begonnen spontaan te schitteren. Met foto camera in de aanslag stond Tahné klaar om deze mijlpaal van begin tot eind vast te leggen en het resultaat mocht er zijn: een prachtig gezonde kleine meid en Mahrès haar 40e bevalling! Gezien de goeie foto’s die Tahné geschoten heeft, begint Mahrès toch iet wat zenuwachtig te worden over haar eigen camera technieken. Misschien toch maar ergens ‘fotograferen voor dummies’ vandaan zien te toveren en snel leren hoe je snelle actie foto’s kunt maken. Ze heeft hier nog maar 8 bevallingen de tijd voor, want dan zit Tahné ook aan haar 40 bevallingen.
We hebben ook nieuw bezoek gekregen in onze guesthouse: Ginni. Ze is de vriendin of vrouw van Dr. Thomas (we weten het niet precies, maar Thomas houd het voor zijn eigen veiligheid ook maar in het midden). Ze komt uit Noorwegen en is daarom net als Mahrès blank en blond (Mahrès is blij dat ze geen eenzame blondine meer is). Toen ze uit haar koffer chocolade en spelletjes tevoorschijn haalde waren we helemaal verkocht en we hopen dat ze nog een tijdje bij ons blijft. Haar spelletje lijkt op een soort UNO en we begonnen natuurlijk meteen met spelen. Omdat Thomas nogal competitief is, barste de strijd al snel los en al zijn al vals speel strategieën kwamen boven tafel. Toen het spel bijna afgelopen was en hij op het punt stond om genadeloos te verliezen, hield hij het voor gezien en mompelde hij iets over drie dubbel gediscrimineerd worden omdat hij als zwarte mannelijke arts werd verslagen door 3 blanke vrouwelijke verpleegsters/vroedvrouwen.
Morgen gaan we onze 8e week al weer in en we hopen dat het een week is vol met bevallingen, gezonde baby’s, vrolijke vroedvrouwen en veel slappe lach buien (deze krijgen we vaak als we high zijn van het slaaptekort).
Veel liefs en Ethiopische groetjes van Mariam en Sunshine!
-
27 April 2014 - 09:45
Ottoliene:
Wat schrijven jullie weer gezellig leuk, begin je al met aftellen?
Nog heel veel (werk)plezier.
groetjes oet Riessn
-
27 April 2014 - 10:38
Marly Koppen:
Hallo Lieverds,
Zo te lezen weer een geweldig weekje, en zeker als je de verjaardag op zo een bijzondere wijze kunt vieren, een uitnodiging voor lunch een wijntje erbij en als klap op de vuurpijl ook nog een taart, en dan nog de verassing van Hermien, de slingers, hoe speciaal kan het dan nog zijn.
En Geweldig nieuws dat Mahrès haar veertigste bevalling zelfstandig gedaan heeft, Proficiat meid,
na deze week heeft Tahné misschien ook haar veertigste gehaald, dan een dubbel feestje volgend weekend.
Moeten natuurlijk de andere studenten niet in de weg lopen hahaha.
En eerlijk is eerlijk die jurken staan jullie prachtig, dus voortaan hier met pasen ook maar zo een jurk dragen.
En weer een nieuwe bewoonster, zo leren jullie allerlei nationaliteiten kennen, en dat zal zeker wel eens lachen zijn hoe een ieder er over denkt, en wat de spelactiviteiten van Dr Thomas betreft volgens mij zijn de meeste mannen zo, er zijn er maar weinig die tegen hun verlies kunnen, en zeker als de winnende partij vrouw is...........hihihi.
Nou meiden heel veel succes de komende week en het wordt weer wachten op jullie volgende verhaal.
En als alles zo goed geregeld is, kunnen jullie in de laatste week in Ethiopië eventjes genieten van jullie tour, maar dit duurt nog een aantal weken, en hebben jullie iets om op te verheugen, dit is jullie van harte gegund.
Tot de volgende week, gr. en een dikke kus voor allebei van jullie Mama
-
27 April 2014 - 12:53
Gerry Schreur:
Hallo dames,
Wat een leuk verslag weer deze keer. Jullie beleven ook elke keer weer wat anders. Erg leuk om dit allemaal te lezen.
Tahne, je hebt wel een heel aparte verjaardag gehad. Dit overkomt je maar een keer in je leven. Ontzettend leuk. Alsnog gefeliciteerd en een heel goed en gezond nieuw levensjaar!!
Jullie laten je toch niet op de kop zitten door die studenten. Ik denk zo dat jullie je mannetje (vrouwtje) wel staan!!
Erg fijn Mahres dat jij je 40 bevallingen al hebt gehaald. Dit heb je in ieder geval al binnen. Gefeliciteerd.
Is zo'n Ethiopische jurk niet wat voor jullie hier in Nederland? Heb je wel iets aparts op een feestje.
Groetjes, Gerry Schreur -
27 April 2014 - 16:51
Brigitte Zwoferink:
Hallo lieve meiden,
Yes het is weer zondag, iedere zondag kijken we er weer naar uit, een nieuw verhaal op jullie blog.
Vanavond het meteen uitprinten voor de opa's en oma's en natuurlijk tante Diny die ook allemaal fan van jullie zijn geworden.
Super Tahne dat je toch nog verjaardags gevoel hebt gehad, de voorpret was hier al spannend om de cadeautjes tussen de kleding te verstoppen, en iedere keer, oh als ik de cadautjes maar niet vergeet.....
Ik zie jullie ook zo mee rennen in het ziekenhuis om als eerste bij binnenkomst te staan en een vrouw op te vangen, maar Mahres jij hebt de veertig bevallingen binnen, gefeliciteerd. En Tahne succes deze week om ook aan je veertig bevalling te komen.
De jurken idd staan heel goed, en wat een belevenis om dat te zien, komen ze in het zieeknhuis werken en laten ze de mooie jurk onder het uniform en gaan ze een bevalling doen, ondenkbaar voor ons.
Dr Thomas met drie dames in 1 huis en dan ook nog verliezen hahaha, wat zullen jullie een lol hebben gehad...
Succes deze week en natuurlijk hopen op nog veel bevallingen, hoe meer, hoe beter, des te meer leerdoelen en ervaring.
Nog een paar weken te gaan, en heerlijk uit kijken naar de laatse week om aan de tour te beginnen in het zuiden, dan zie je het echte Ethiopie, zal erg indrukwekkend zijn hoe ze daar leven.
Geniet ervan jullie hebben het verdiend.
Dikke kus en knuffel voor jullie van jullie mama xxx
-
27 April 2014 - 21:15
Gerda:
Lieve Dames,
Wat hebben jullie weer een prachtig verhaal geschreven.
Echt heel mooi om te lezen.
Zoals ik lees vermaken jullie je prima en hebben jullie veel lol en dat hoort er ook bij
en is het ook goed vol te houden.
Ik wens jullie nog heel veel plezier.Groetjes Gerda
-
04 Mei 2014 - 11:27
Romy:
Lieve Mahres en Tahne!!!! Tot grote schrik kwam ik erachter dat ik nog een verslag had gemist. Snel gaan lezen en nu ben ik weer goed op de hoogte!!!!!
Heeeeerlijke foto's met die jurken haha!!! Nog even genieten meisjes en dan snel weer naar huis! Gezellig om jullie straks weer te zien! Xxxxx -
04 Mei 2014 - 22:49
Tante Marlene:
hallo dames,
ooooo, ook ik zie nu dat ik dit verslag gemist heb! hoe is het mogelijk... hilarisch de toestanden om het 'delen' van de bevallingen en die jurken staan ook mooi óver je uniform heen! heeft zich nog geen kleermaker aangediend, die jullie wel even in de Etiopische mode wil steken (voor jullie diploma-uitreiking straks)?
fijn Tahné, dat je toch 'familie' aan je verjaardagsdis had zitten en met zo'n taart kon je verjaardag natuurlijk niet meer stuk!
ben blij dat ik dit verslag nog 'ontdekt' heb en zal niet meer in herhaling vallen over jullie vlotte schrijfwijze en mijn plezier in het lezen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
