Real African road trip
Door: Tahné en Mahrès
Blijf op de hoogte en volg Mahrès & Tahné
28 Mei 2014 | Ethiopië, Mekele
Hallo allemaal!
Maandag was onze laatste stagedag en het leek wel 5 december op de afdeling. Het feest kon eigenlijk al niet meer stuk toen we al onze hand desinfectie achter lieten, iets wat de vroedvrouwen al 10 weken lang geweldig spul vonden. Onze schoenen waren volgens ons niet meer schoon genoeg om mee terug te keren naar Nederland, maar ze waren van harte welkom bij sister Mulu en sister Ethenesh. Super blij schoten ze in hun nieuwe uniformen en nieuwe schoenen en lieten zich trots fotograferen in hun geheel “nieuwe” werkoutfits. We hebben heerlijk taart gegeten en als kersje op de taart allebei nog een bevalling gedaan om de stage goed af te sluiten.
Dinsdag zijn we met Dr. Thomas mee geweest naar de OK om mee te kijken met een operatie van een kindje met een open ruggetje. Wij hadden dit beide nog nooit in het echt gezien en het was leuk om te zien hoe deze operatie precies gaat. ’s Avonds kwam een ander leuk klusje: onze koffers inpakken. Mahrès kreeg het natuurlijk niet voor elkaar om met 1 koffer van 23 kilo te vertrekken en moest nog een kleine koffer meenemen voor de overige 7 kilo.
Donderdagochtend zijn we vroeg vertrokken om om half 9 het vliegtuig naar Addis te nemen. Hier aangekomen werden we vriendelijk ontvangen door onze tour guide die er uit ziet alsof Bob Marley in levende lijve terug is gekeerd. We weten zijn echte naam niet meer, dus we noemen hem maar gewoon Bob, net zo makkelijk. Bob heeft ons Addis laten zien en we zijn begonnen met het nationaal museum. Nu moeten we eerlijk bekennen dat musea niet boven aan ons lijstje van top vermaak staat en blijkbaar dacht Bob daar ook zo over. Na de hoognodige informatie over de historie van Ethiopië stonden we na minder dan een uurtje weer buiten het museum, een man van ons hart. ’s Middags zijn we naar een grote markt geweest en ’s avonds hebben we genoten van ons hotel met wifi, het blijft nog steeds een levensbehoefte.
Toen we aan Bob vroegen of het goed was dat we korte broeken aan deden tijdens de tour, gaf hij aan dat dit totaaaal geen probleem was. Dit geloven wij graag, aangezien hij wel erg veel oog heeft voor onze blote benen. Onder het motto ‘kijken mag’ kunnen we hier wel mee leven. Dit motto kwam ook van pas toen we onderweg foto’s gingen maken van het meer en ineens naast allemaal naakte mannen stonden, die zich aan het wassen waren in datzelfde meer. Tahné deed nog een poging om het meer te filmen, maar doordat ze enorm de slappe lach kreeg is deze scene waarschijnlijk niet zo goed gelukt. Achja, we hebben altijd de foto’s nog (van het meer hè, niet van de mannen natuurlijk).
Vrijdag zijn we vroeg uit Addis vertrokken om meer dan 500 kilometer naar het zuiden te rijden. Onderweg bleek dat het zuiden een stuk groener is dan Mekelle en we hebben genoten van het prachtige Afrika. We hebben onze eerste stam bezocht, de Dorse stam. Zij wonen boven op een berg in bamboe hutjes die verplaatst kunnen worden, al vinden wij dat wel knap want de “hutjes” bleken nog wel flinke hutten te zijn. Of nouja, voor een huis was het niet groot, maar om te tillen was het ook niet bepaald een tentje. Hier moesten we ook hun soort bananenpannenkoek eten en hun lokale drankje drinken. Dit lokale drankje bleek nogal sterk spul te zijn en je moest er verplicht 3 drinken: 1 als welkom, 1 voor geluk en 1 als afscheid. Aangezien wij maar 20 minuutjes bleven, moesten deze 3 dus binnen die tijd genuttigd zijn. Lichtelijk aangeschoten hobbelden we onze weg weer terug naar onze lodge. Dit bleek een erg schattig hutje te zijn en had ook zo midden in de efteling kunnen staan bij het thema ‘sneeuwwitje en de zeven dwergen’. Nu we de stad verlaten hebben, hebben we dus eindelijk het echte Afrika gezien en dit was nog maar de tweede dag van de tour.
Zaterdag zijn we met een bootje het Chamo meer opgeweest, een groot meer tussen de bergen. Hier hebben we enorme krokodillen gezien, die lekker lagen te zonnen en slapen aan de waterkant. De krokodillen waren in het begin best leuk, maar hoe dichter bij we kwamen, hoe meer Mahrès hem toch begon te knijpen. Toen ze echt bijna het beest aan kon raken was ze er van overtuigd dat hij haar op ging eten en begon ze lichtelijk in paniek te raken. Mahrès was bijna in tranen van angst en Tahné was in tranen van het lachen toen de kapitein besloot om weer om te draaien. Nadat we de krokodillen veilig achter ons gelaten hadden, gingen we op zoek naar de nijlpaarden. Deze hadden zich door de vele regen van de afgelopen dagen helaas in de bossen terug getrokken en deze konden we dus niet zien. Toen we terug kwamen bij de auto, bleek zich hier een groep aapjes verzameld te hebben. Enthousiast pakte Tahné een banaan uit haar tas en de aap bedacht zich geen moment. Hij stormde op Tahné af, die snel in paniek de banaan een heel eind weggooide. Haar fascinatie voor apen heeft hierdoor wel een licht deuk opgelopen, maar de apen leken heerlijk te genieten van hun lekkere hapje.
Over bananen gesproken, het stikt hier van de bananenbomen en Mahrès gaf zeer optimistisch aan dat ze er wel een mee wilde nemen naar huis. ’s Winters gewoon goed inpakken en zomers lekker bananen eten leek een uitstekend plan. Bob had ons verteld dat er ooit een of andere koning was die zaden van bomen meenam in zijn sokken om die dan thuis te planten en Tahné opperde dat zij wel even een bananenboompit in haar sok mee zou nemen. Helaas bleken deze pitten de grootte te hebben van een rugbybal en moest Tahné teleurgesteld meedelen dat haar enkelsokjes helaas niet zo groot waren. Mahrès zal haar bananen dus nog gewoon bij de Albert Heijn moeten gaan kopen als ze terug is.
Zondag zijn we naar de Mursi stam geweest. Hier liepen ze rond zoals bij groeten uit de rimboe met schotels in hun lip en oren. Het was gaaf om te zien hoe de mensen hier leefden en zich mooi maakten voor ons. Helaas was de commercie van het toerisme hen wel een beetje naar het hoofd gestegen en was het vooral een competitie wie er het mooiste uitzag om op de foto te gaan.
Deze blog word waarschijnlijk wel later dan zondag geplaatst, aangezien we de komende dagen geen wifi zullen hebben!
Liefs Tahné en Mahrès
Maandag was onze laatste stagedag en het leek wel 5 december op de afdeling. Het feest kon eigenlijk al niet meer stuk toen we al onze hand desinfectie achter lieten, iets wat de vroedvrouwen al 10 weken lang geweldig spul vonden. Onze schoenen waren volgens ons niet meer schoon genoeg om mee terug te keren naar Nederland, maar ze waren van harte welkom bij sister Mulu en sister Ethenesh. Super blij schoten ze in hun nieuwe uniformen en nieuwe schoenen en lieten zich trots fotograferen in hun geheel “nieuwe” werkoutfits. We hebben heerlijk taart gegeten en als kersje op de taart allebei nog een bevalling gedaan om de stage goed af te sluiten.
Dinsdag zijn we met Dr. Thomas mee geweest naar de OK om mee te kijken met een operatie van een kindje met een open ruggetje. Wij hadden dit beide nog nooit in het echt gezien en het was leuk om te zien hoe deze operatie precies gaat. ’s Avonds kwam een ander leuk klusje: onze koffers inpakken. Mahrès kreeg het natuurlijk niet voor elkaar om met 1 koffer van 23 kilo te vertrekken en moest nog een kleine koffer meenemen voor de overige 7 kilo.
Donderdagochtend zijn we vroeg vertrokken om om half 9 het vliegtuig naar Addis te nemen. Hier aangekomen werden we vriendelijk ontvangen door onze tour guide die er uit ziet alsof Bob Marley in levende lijve terug is gekeerd. We weten zijn echte naam niet meer, dus we noemen hem maar gewoon Bob, net zo makkelijk. Bob heeft ons Addis laten zien en we zijn begonnen met het nationaal museum. Nu moeten we eerlijk bekennen dat musea niet boven aan ons lijstje van top vermaak staat en blijkbaar dacht Bob daar ook zo over. Na de hoognodige informatie over de historie van Ethiopië stonden we na minder dan een uurtje weer buiten het museum, een man van ons hart. ’s Middags zijn we naar een grote markt geweest en ’s avonds hebben we genoten van ons hotel met wifi, het blijft nog steeds een levensbehoefte.
Toen we aan Bob vroegen of het goed was dat we korte broeken aan deden tijdens de tour, gaf hij aan dat dit totaaaal geen probleem was. Dit geloven wij graag, aangezien hij wel erg veel oog heeft voor onze blote benen. Onder het motto ‘kijken mag’ kunnen we hier wel mee leven. Dit motto kwam ook van pas toen we onderweg foto’s gingen maken van het meer en ineens naast allemaal naakte mannen stonden, die zich aan het wassen waren in datzelfde meer. Tahné deed nog een poging om het meer te filmen, maar doordat ze enorm de slappe lach kreeg is deze scene waarschijnlijk niet zo goed gelukt. Achja, we hebben altijd de foto’s nog (van het meer hè, niet van de mannen natuurlijk).
Vrijdag zijn we vroeg uit Addis vertrokken om meer dan 500 kilometer naar het zuiden te rijden. Onderweg bleek dat het zuiden een stuk groener is dan Mekelle en we hebben genoten van het prachtige Afrika. We hebben onze eerste stam bezocht, de Dorse stam. Zij wonen boven op een berg in bamboe hutjes die verplaatst kunnen worden, al vinden wij dat wel knap want de “hutjes” bleken nog wel flinke hutten te zijn. Of nouja, voor een huis was het niet groot, maar om te tillen was het ook niet bepaald een tentje. Hier moesten we ook hun soort bananenpannenkoek eten en hun lokale drankje drinken. Dit lokale drankje bleek nogal sterk spul te zijn en je moest er verplicht 3 drinken: 1 als welkom, 1 voor geluk en 1 als afscheid. Aangezien wij maar 20 minuutjes bleven, moesten deze 3 dus binnen die tijd genuttigd zijn. Lichtelijk aangeschoten hobbelden we onze weg weer terug naar onze lodge. Dit bleek een erg schattig hutje te zijn en had ook zo midden in de efteling kunnen staan bij het thema ‘sneeuwwitje en de zeven dwergen’. Nu we de stad verlaten hebben, hebben we dus eindelijk het echte Afrika gezien en dit was nog maar de tweede dag van de tour.
Zaterdag zijn we met een bootje het Chamo meer opgeweest, een groot meer tussen de bergen. Hier hebben we enorme krokodillen gezien, die lekker lagen te zonnen en slapen aan de waterkant. De krokodillen waren in het begin best leuk, maar hoe dichter bij we kwamen, hoe meer Mahrès hem toch begon te knijpen. Toen ze echt bijna het beest aan kon raken was ze er van overtuigd dat hij haar op ging eten en begon ze lichtelijk in paniek te raken. Mahrès was bijna in tranen van angst en Tahné was in tranen van het lachen toen de kapitein besloot om weer om te draaien. Nadat we de krokodillen veilig achter ons gelaten hadden, gingen we op zoek naar de nijlpaarden. Deze hadden zich door de vele regen van de afgelopen dagen helaas in de bossen terug getrokken en deze konden we dus niet zien. Toen we terug kwamen bij de auto, bleek zich hier een groep aapjes verzameld te hebben. Enthousiast pakte Tahné een banaan uit haar tas en de aap bedacht zich geen moment. Hij stormde op Tahné af, die snel in paniek de banaan een heel eind weggooide. Haar fascinatie voor apen heeft hierdoor wel een licht deuk opgelopen, maar de apen leken heerlijk te genieten van hun lekkere hapje.
Over bananen gesproken, het stikt hier van de bananenbomen en Mahrès gaf zeer optimistisch aan dat ze er wel een mee wilde nemen naar huis. ’s Winters gewoon goed inpakken en zomers lekker bananen eten leek een uitstekend plan. Bob had ons verteld dat er ooit een of andere koning was die zaden van bomen meenam in zijn sokken om die dan thuis te planten en Tahné opperde dat zij wel even een bananenboompit in haar sok mee zou nemen. Helaas bleken deze pitten de grootte te hebben van een rugbybal en moest Tahné teleurgesteld meedelen dat haar enkelsokjes helaas niet zo groot waren. Mahrès zal haar bananen dus nog gewoon bij de Albert Heijn moeten gaan kopen als ze terug is.
Zondag zijn we naar de Mursi stam geweest. Hier liepen ze rond zoals bij groeten uit de rimboe met schotels in hun lip en oren. Het was gaaf om te zien hoe de mensen hier leefden en zich mooi maakten voor ons. Helaas was de commercie van het toerisme hen wel een beetje naar het hoofd gestegen en was het vooral een competitie wie er het mooiste uitzag om op de foto te gaan.
Deze blog word waarschijnlijk wel later dan zondag geplaatst, aangezien we de komende dagen geen wifi zullen hebben!
Liefs Tahné en Mahrès
-
28 Mei 2014 - 17:03
Monique Falkmann:
Wat een belevenisen, geweldig.
Hele goede terugreis, en kom een xtje met moeders op de koffie.xxx
-
28 Mei 2014 - 17:39
Gerry Schreur:
Hallo dametjes,
Wat fijn dat jullie nu ook een heel ander stuk van Afrika zien. Lijkt me geweldig. Vooral die verschillende stammen daar. Super om die in het echt te zien.
Geniet er maar lekker van want je komt er denk ik voorlopig niet weer terug.
Groetjes vanaf de camping in Hardenberg. Daar staan wij met Hemelvaart en Pinksteren.
Groetjes van Gerry en Harry -
28 Mei 2014 - 19:19
Ottoliene:
Nog een paar dagen genieten van jullie tour!!!
pas je op voor de "wilde dieren"
Groetjessssss oet Riessn -
28 Mei 2014 - 19:40
Henk:
Wat een belevenissen allemaal.Geweldig wat jullie daar mogen meemaken en ondervinden wat de cultuur in Afrika betreft.
Ik geniet hier gewoon van .Het allerbeste voor jullie beiden en........up to the next blog. Bey bey. -
28 Mei 2014 - 22:17
Marly Koppen:
Hallo lieverds,
Geweldig wat jullie weer neerschrijven over jullie belevenissen, iedere keer weer hebben jullie het talent om het zo neer te schrijven alsof we erbij zijn. Heerlijk.
Hoogstwaarschijnelijk zal dit mijn laatste reactie zijn op jullie verhalen in deze bloq,
ben immers behoorlijk aan het aftellen dat we jullie weer in ons armen kunnen sluiten,
en natuurlijk al jullie verhalen live aanhoren, dat is nog wel het grootste goed wat we kunnen krijgen,
en waar we beslist naar uitkijken.
Ikbga verder met mijn aftellen en zie de zondag tegenmoet, nog heel veel plezier op jullie rondtoer en geniet ervan jullie hebben het dubbel en dwars verdiend.
Dikke knuffel en dikke kus vanjullie Mama.
-
29 Mei 2014 - 00:50
Brigitte Zwoferink:
Hallo meiden,
Weer een mooi verhaal om te lezen, en voor jullie een week vol belevenissen.
Eerst het afscheid van het ziekenhuis, en hoe blij jullie de verloskundigen en verpleegsters hebben gemaakt met de kleding en schoenen, TOP.
Nu de tour door het zuiden, een wel verdiende afsluiting van jullie stage.
Wat een belevenissen om dat allemaal te mogen zien, die verschillende stammen in de rimboe.
Net al veel gehoord van Mahres via facetime, en dan zie ik het zo voor me, Mahres in de boot met de krokodil van nog geen meter afstand, en de bestuurder van de boot zegt, ze hebben nog nooit een mens opgegeten .En Mahres antwoord, ja maar er moet toch iemand het eerste zijn, en straks ben ik dat, natuurlijk hilarisch voor die mannen. En Tahne met een banaan in de hand en denkt, dat ze een aap de banaan kan geven, maar een aap in het wild heeft niet zoveel geduld haha... rennen...
Het meeste waar wij nu naar uitkijken is natuurlijk zondag, heerlijk weer om jullie te zien en blij dat jullie weer thuis komen. Zijn ontzettend nieuwsgierig naar de foto's, film en de verhalen.
Nog een paar dagen genieten de van de tour en in Addis.
En idd zal dit de laatse reactie van mij zijn op jullie blog.
Dikke kus en knuffel van jullie mama xxx
-
29 Mei 2014 - 10:52
Gerda:
Hallo Lieve Meiden
Dit zal het laatste mooie verhaal wel zijn dat we van jullie te lezen krijgen.
Ik heb er altijd van genoten.
Leuk wat jullie nu ook allemaal te zien krijgen van die prachtige omgeving.
Geniet er nog maar nog maar even lekker van .Nog een paar dagen en jullie vliegen weer naar Nederland waar de familie jullie met open armen ontvangen
Nog een paar mooie vakantiedagen en een goede terugreis gewenst
Lieve groetjes Gerda
.
-
30 Mei 2014 - 23:12
Gonny:
Hallo dames,
Nog even weer jullie laatste verslag gelezen! Spannend hoor daar in de rimboe maar zal super zijn het allemaal zo van dichtbij mee te maken. Nu zit het erop voor en kunnen jullie terug kijken op een prachtige belevenis die jullie nooit meer zullen vergeten! En wat zullen jullie mama"s en natuurlijk ook de papa"s en fam. blij zijn jullie weer te zien. Heel veel plezier allemaal zondag en jullie een goeie reis naar huis! Het was heel leuk om jullie, door de mooie verslagen die jullie hebben geschreven te volgen!
Tot gauw, groetjes Gonny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
