Almost 1:30 AM
Door: Tahné en Mahrès
Blijf op de hoogte en volg Mahrès & Tahné
06 April 2014 | Ethiopië, Mekele
Hallo allemaal,
Ook deze week weer een blog vanuit het verre Ethiopië.
Het is hier al wel duidelijk dat Mahrès degene is met de minste geduld. Zij heeft namelijk een grote aantrekkingskracht tot snelle bevallingen. Tijdens onze eerste dienst was er een overlap van 2 uur, waarin we nog even samen hebben gewerkt. Tijdens deze 2 uur kwamen er twee vrouwen tegelijk binnen. Tahné moest teleurgesteld meedelen dat haar vrouw nog maar 1 cm ontsluiting had en ja hoor, de patiënt van Mahrès had bij binnenkomst 9 cm ontsluiting (Nu geen medelijden krijgen met Tahné, Mahrès zei dat ze wel van patiënt zouden wisselen, aangezien zij nog de hele nacht te gaan had).
Omdat we het na de eerste dienst toch niet veilig vonden om alleen te reizen, zijn we maar weer samen gaan werken. Het is deze week al wel drukker geworden en we hebben gemiddeld 2 tot 3 bevallingen per persoon per nacht. Wij vinden dit zelf wel voldoende, maar de collega’s zijn zeer verbaasd over het magere aantal. Hopelijk betekent dit veel goeds voor de komende weken.
Er is één ding dat hier vast staat tijdens elke nachtdienst: na half 2 barst het hier in alle hevigheid los. Toen Mahrès tijdens de tweede nachtdienst klaagde dat ze zo echt in slaap ging vallen, zei Tahné optimistisch dat het al 10 over 1 was en dat het dus niet lang meer kon duren. De verbazing bij Mahrès was enorm toen er letterlijk om 2 minuten over half 2, 2 bevallende vrouwen binnen kwamen. Daarna hebben we ook niet meer rustig gezeten, wat wij natuurlijk niet erg vonden.
De derde nachtdienst was een dienst met leuke, minder leuke en spannende momenten. Als eerste hebben we geassisteerd bij een vrouw met een gedeeltelijke placenta loslating. Zij moest met spoed een keizersnede, maar nog voor ze naar de OK vertrok was het kindje al overleden. We hebben daarna dus geassisteerd bij deze bevalling. Vervolgens hebben we allebei nog een normale bevalling gedaan (ze bestaan!). Bij Tahné’s volgende bevalling bleek er ook sprake te zijn van een gedeeltelijke placenta loslating, maar dit kindje was gelukkig springlevend en gezond. Bij de bevalling van Mahrès had het kindje in het vruchtwater gepoept en ademde daardoor niet na de geboorte. Daardoor moest Mahrès voor het eerst een baby reanimeren, die het gelukkig overleefd heeft. Heftige complicaties maar wel goede leerkansen voor ons beide.
Wanneer het even rustig is tijdens de dienst, zijn onze collega’s zeer enthousiast bezig om ons de lokale taal (Tirgrinya) te leren. We kenden al wat belangrijke verloskundige woorden, maar we kennen nu ook alle lichaamsdelen! (Jaja, het komt altijd goed van pas als we straks op straat lopen en weten wat oor betekend!)
We leren de taal vooral door veel ezelsbruggetjes te gebruiken. Neus is namelijk friendjah, wat wij onthouden als vriendje. Lang haar is noue taugray (ongeveer dan, haha), wat door ons al snel omgedoopt werd tot nieuwe taugé.
We hebben een groot scala aan huisdieren, wat wij als dierenvrienden op zich geen probleem vinden. De zwerfhond die hier dagelijks komt kijken of er iets van het avondeten overgebleven is, tolereren wij prima zolang hij op de veranda blijft staan. De brutale zwerfkatten die het af en toe wagen om een pootje over de drempel te zetten, worden er wel zonder pardon uitgebonjourd. Maar bij deze huismaatjes houdt het dierenleven hier niet op. Toen Tahné laatst de poort open maakte, botste ze bijna tegen een stel koeien (met enorme horens) aan die stonden te grazen voor ons hek (op echt 1 inimini plukje onkruid). Tijdens ons wifi uurtje in het internetcafé kwam de gehele familie Knor lang lopen, compleet met 5 baby biggen. Toen we daarna bij ons huis aankwamen riep Tahné: “Wow moet je die enorme hond zien!”. Die “enorme hond” bleek een levensechte hyena te zijn. We gingen al nooit in het donker het huis uit, maar nu al helemaal niet meer! Tahné vroeg zich af of hyena’s eigenlijk iets kwaads doen, waarop Mahrès antwoordde: “Ja tuurlijk! Heb je de Lion King nooit gezien?!”
Wij mogen met lichte trots bekennen dat wij er een nieuwe specialiteit bij hebben: hamsteren! Hiermee bedoelen we niet de bonus weken bij de Albert Heijn, maar het verzamelen van de dingen waar we hier soms dagen een chronisch gebrek aan hebben: water, stroom, voedsel en handschoenen. Wanneer er na 2 dagen weer water uit de tuinkraan kwam, stonden wij dansend alle tonnen en teilen te vullen. Wanneer de stroom hier werkt, hangen alle telefoons, tablets en laptops in de stopcontacten. Handschoenen worden steeds met kleine hoeveelheden in onze uniformen gestoken, want je weet maar nooit of er aan het einde van de nachtdienst nog handschoenen te vinden zijn op de afdeling.
Over de Albert Heijn gesproken, we hebben onze kleine lokale supermarkt ook omgedoopt tot Albert Heijn. Hierdoor klinkt het bijna alsof we thuis zijn wanneer we vragen: “Moeten we nog iets van de Appie hebben?” De vriendelijke supermarkt verkoper heeft daarom natuurlijk al snel de naam Albert gekregen.
Omdat ons schamele studentenbudget het niet toeliet, hebben we geen uitstapje geboekt voor dit weekend. We zijn namelijk van plan om in onze laatste week in Ethiopië een reis te maken door het zuiden van het land. Hier wonen namelijk nog originele inwoners, zoals jullie die beter kennen uit ‘Groeten uit de Rimboe’. We hebben al wel op voorhand afgesproken dat we niet meedoen aan de nieuwe versie van ‘Groeten Terug’.
Als troost hebben we daarom maar een nachtje in het Planet Hotel geboekt. Dit is een 5 sterren hotel in Mekelle en is zelf voor ons op dit moment een enorme luxe. Ze hebben een zwembad, maar nog veel belangrijk, ze hebben een douche! Die werkt!! En warm water heeft!!! Na drie weken “douchen” in een teil in de tuin met een tuinslang, is een echte douche een enorme verwennerij. Toen er ook nog massages werden gegeven, was het weekend compleet en riepen we allebei tegelijk: “We gaan hier nooit meer weg!!”
Oké de douche was niet te overtreffen, maar het overheerlijke zachte bed kwam op een verdiende tweede plaats! “Bijna net als thuis”, was de reactie nadat we ons uitgebreid op het bed hadden laten neerploffen. Ons bed in de guesthouse is trouwens ook iets verbeterd, nadat we op het geniale idee kwamen om de matras om te draaien. Hierdoor voelt het niet meer alsof we ons elke nacht op een cruiseschip bevinden.
Nadat we dit weekend heerlijk tot rust zijn gekomen, zijn we weer helemaal klaar voor een weekje stage met hopelijk veel bevallingen en veel baby’s.
Veel liefs vanuit het zonnige Ethiopië.
Ook deze week weer een blog vanuit het verre Ethiopië.
Het is hier al wel duidelijk dat Mahrès degene is met de minste geduld. Zij heeft namelijk een grote aantrekkingskracht tot snelle bevallingen. Tijdens onze eerste dienst was er een overlap van 2 uur, waarin we nog even samen hebben gewerkt. Tijdens deze 2 uur kwamen er twee vrouwen tegelijk binnen. Tahné moest teleurgesteld meedelen dat haar vrouw nog maar 1 cm ontsluiting had en ja hoor, de patiënt van Mahrès had bij binnenkomst 9 cm ontsluiting (Nu geen medelijden krijgen met Tahné, Mahrès zei dat ze wel van patiënt zouden wisselen, aangezien zij nog de hele nacht te gaan had).
Omdat we het na de eerste dienst toch niet veilig vonden om alleen te reizen, zijn we maar weer samen gaan werken. Het is deze week al wel drukker geworden en we hebben gemiddeld 2 tot 3 bevallingen per persoon per nacht. Wij vinden dit zelf wel voldoende, maar de collega’s zijn zeer verbaasd over het magere aantal. Hopelijk betekent dit veel goeds voor de komende weken.
Er is één ding dat hier vast staat tijdens elke nachtdienst: na half 2 barst het hier in alle hevigheid los. Toen Mahrès tijdens de tweede nachtdienst klaagde dat ze zo echt in slaap ging vallen, zei Tahné optimistisch dat het al 10 over 1 was en dat het dus niet lang meer kon duren. De verbazing bij Mahrès was enorm toen er letterlijk om 2 minuten over half 2, 2 bevallende vrouwen binnen kwamen. Daarna hebben we ook niet meer rustig gezeten, wat wij natuurlijk niet erg vonden.
De derde nachtdienst was een dienst met leuke, minder leuke en spannende momenten. Als eerste hebben we geassisteerd bij een vrouw met een gedeeltelijke placenta loslating. Zij moest met spoed een keizersnede, maar nog voor ze naar de OK vertrok was het kindje al overleden. We hebben daarna dus geassisteerd bij deze bevalling. Vervolgens hebben we allebei nog een normale bevalling gedaan (ze bestaan!). Bij Tahné’s volgende bevalling bleek er ook sprake te zijn van een gedeeltelijke placenta loslating, maar dit kindje was gelukkig springlevend en gezond. Bij de bevalling van Mahrès had het kindje in het vruchtwater gepoept en ademde daardoor niet na de geboorte. Daardoor moest Mahrès voor het eerst een baby reanimeren, die het gelukkig overleefd heeft. Heftige complicaties maar wel goede leerkansen voor ons beide.
Wanneer het even rustig is tijdens de dienst, zijn onze collega’s zeer enthousiast bezig om ons de lokale taal (Tirgrinya) te leren. We kenden al wat belangrijke verloskundige woorden, maar we kennen nu ook alle lichaamsdelen! (Jaja, het komt altijd goed van pas als we straks op straat lopen en weten wat oor betekend!)
We leren de taal vooral door veel ezelsbruggetjes te gebruiken. Neus is namelijk friendjah, wat wij onthouden als vriendje. Lang haar is noue taugray (ongeveer dan, haha), wat door ons al snel omgedoopt werd tot nieuwe taugé.
We hebben een groot scala aan huisdieren, wat wij als dierenvrienden op zich geen probleem vinden. De zwerfhond die hier dagelijks komt kijken of er iets van het avondeten overgebleven is, tolereren wij prima zolang hij op de veranda blijft staan. De brutale zwerfkatten die het af en toe wagen om een pootje over de drempel te zetten, worden er wel zonder pardon uitgebonjourd. Maar bij deze huismaatjes houdt het dierenleven hier niet op. Toen Tahné laatst de poort open maakte, botste ze bijna tegen een stel koeien (met enorme horens) aan die stonden te grazen voor ons hek (op echt 1 inimini plukje onkruid). Tijdens ons wifi uurtje in het internetcafé kwam de gehele familie Knor lang lopen, compleet met 5 baby biggen. Toen we daarna bij ons huis aankwamen riep Tahné: “Wow moet je die enorme hond zien!”. Die “enorme hond” bleek een levensechte hyena te zijn. We gingen al nooit in het donker het huis uit, maar nu al helemaal niet meer! Tahné vroeg zich af of hyena’s eigenlijk iets kwaads doen, waarop Mahrès antwoordde: “Ja tuurlijk! Heb je de Lion King nooit gezien?!”
Wij mogen met lichte trots bekennen dat wij er een nieuwe specialiteit bij hebben: hamsteren! Hiermee bedoelen we niet de bonus weken bij de Albert Heijn, maar het verzamelen van de dingen waar we hier soms dagen een chronisch gebrek aan hebben: water, stroom, voedsel en handschoenen. Wanneer er na 2 dagen weer water uit de tuinkraan kwam, stonden wij dansend alle tonnen en teilen te vullen. Wanneer de stroom hier werkt, hangen alle telefoons, tablets en laptops in de stopcontacten. Handschoenen worden steeds met kleine hoeveelheden in onze uniformen gestoken, want je weet maar nooit of er aan het einde van de nachtdienst nog handschoenen te vinden zijn op de afdeling.
Over de Albert Heijn gesproken, we hebben onze kleine lokale supermarkt ook omgedoopt tot Albert Heijn. Hierdoor klinkt het bijna alsof we thuis zijn wanneer we vragen: “Moeten we nog iets van de Appie hebben?” De vriendelijke supermarkt verkoper heeft daarom natuurlijk al snel de naam Albert gekregen.
Omdat ons schamele studentenbudget het niet toeliet, hebben we geen uitstapje geboekt voor dit weekend. We zijn namelijk van plan om in onze laatste week in Ethiopië een reis te maken door het zuiden van het land. Hier wonen namelijk nog originele inwoners, zoals jullie die beter kennen uit ‘Groeten uit de Rimboe’. We hebben al wel op voorhand afgesproken dat we niet meedoen aan de nieuwe versie van ‘Groeten Terug’.
Als troost hebben we daarom maar een nachtje in het Planet Hotel geboekt. Dit is een 5 sterren hotel in Mekelle en is zelf voor ons op dit moment een enorme luxe. Ze hebben een zwembad, maar nog veel belangrijk, ze hebben een douche! Die werkt!! En warm water heeft!!! Na drie weken “douchen” in een teil in de tuin met een tuinslang, is een echte douche een enorme verwennerij. Toen er ook nog massages werden gegeven, was het weekend compleet en riepen we allebei tegelijk: “We gaan hier nooit meer weg!!”
Oké de douche was niet te overtreffen, maar het overheerlijke zachte bed kwam op een verdiende tweede plaats! “Bijna net als thuis”, was de reactie nadat we ons uitgebreid op het bed hadden laten neerploffen. Ons bed in de guesthouse is trouwens ook iets verbeterd, nadat we op het geniale idee kwamen om de matras om te draaien. Hierdoor voelt het niet meer alsof we ons elke nacht op een cruiseschip bevinden.
Nadat we dit weekend heerlijk tot rust zijn gekomen, zijn we weer helemaal klaar voor een weekje stage met hopelijk veel bevallingen en veel baby’s.
Veel liefs vanuit het zonnige Ethiopië.
-
06 April 2014 - 12:36
Fab:
Jeetje... Een hyena, maak daar een foto van volgende keer (achter een hek)
Jullie zijn goed bezig daar meisjes Poe he 2-3 bevallingen pp per nacht daar dromen wij hier van ik zou zeggen ga zo door!
Eigenlijk ook wel fijn als je er meteen over kunt praten als er zoiets ingrijpends gebeurt als de geboorte van het doodgeboren kindje, heftig hoor!
Veel plezier, succes en leerkansen nog!
Geniet van de hotel luxe, ik heb met veel plezier jullie verhaal gelezen.
Dikke kus fab -
06 April 2014 - 13:25
Mien Knapen:
Hallo dames,
Leuk om jullie verslag te lezen.
Ik vind het jammer dat ik jullie mijn gebreide mutsjes niet meer heb mee kunnen geven,
Ik ben nl. 10 weken ziek geweest, en heb er dus geen meer kunnen breien , ik had er pas 4. klaar . Misschien kun je hier later nog iets mee doen als jullie terug zijn ,laat dit dan even weten.
Ik wens jullie nog een fijne tijd in Ethiopië ,
Groetjes Mien Knapen en natuurlijk ook van Will,
Ik laat nog wel een keer wat weten doeiiiiii -
06 April 2014 - 14:06
Marly Koppen:
Hoi Lieverds,
Fijn van jullie dit weer te lezen, wat weer veel meegemaakt, jullie zien wel dat dit een héél goede keuze is geweest om in het Mekele Hospital te gaan werken, je ziet wel dat jullie hier een hele hoop ervaring en leermomenten mee opdoen, en tenslotte zijn jullie daarvoor daarheen gereisd, en hartstikke goed dat jullie dat zo opgelost hebben, met wel samen te reizen maar apart te werken, dan doen jullie het toch goed, we zijn hier dan ook heel erg trots op jullie, we kunnen met jullie meeleven maar niet inleven dat horen we wel van jullie als dat jullie weer terug zijn, jammer dat het internet gebeuren niet up to date is, anders hadden we wat meer van jullie gehoord of gezien, en verder de lachmomenten van jullie zijn ook nog wel oké dat lees ik hier wel weer, en jullie hebben een lekkere warme douche dubbel en dwars verdient, en kunnen jullie ons een beetje op de hoogte houden als het internet met gebreken weer eventjes werkt.
Nou meiden heel veel succes de komende week en dikke kus en knuffel van jullie Mama -
06 April 2014 - 14:17
Paul (pap Tahné):
Hoi Tahné en Mahrès,
Fijn weer eens iets te mogen vernemen van jullie avontuur, want dat is het inmiddels toch wel aan het worden, het gaat daar niet alleen over bevallingen,.......... maar dat wisten jullie ongetwijfeld al bij vertrek.
Ook gaan jullie al langzamerhand ,,back to basics", overleven dus, dingen verzamelen die niet altijd voorhanden zijn, en dat is goed, jullie gaan het daar wel redden.
Jullie waren gewend om te consumeren hier in het westen, niet weten wat je moet kiezen uit het rijke aanbod, waar jullie nu zijn is dat net even anders, en geloof mij, het is goed als je dat ook eens mag meemaken. Per slot van rekening zijn wij mensen verzamelaars, en geen consumenten......
Ook aan huisdieren geen gebrek zo te lezen, alleen hoop ik dat Tahné die katten iets subtieler richting buitendeur dirigeert, als ondergetekende dat zou doen.........
Met die hyena moet je wel wat voorzichtiger zijn, laat die maar met rust, die vind zijn weg wel, en laat geen eten rondslingeren, en s'nachts binnen blijven vind ik ook een goed idee want waarschijnlijk is die hyena dan ook op pad en s'nachts zijn die katten wat linker als overdag is mij ooit eens bijgebracht.
En mocht hij toch link worden, met een hoop kabaal en agressieve houding slaat hij wellicht op de vlucht.
Fijn hé ? ...douchen met echt stromend water, en dan warm ook nog, verwende nesten! (LOL)
Hopelijk kunnen we jullie nog verstaan bij terugkomst, want ik vermoed dat jullie die taal daar snel oppikken, je zult wel moeten, en dat is de beste leerschool.
Ik kijk al weer uit naar jullie volgende blog, ik lees ze met plezier, en met een stuk herkenning, niet over die bevallingen, daar hebben jullie gelukkig meer verstand van als ik.
En nogmaals dames, laat je door niets of niemand opnaaien, volg je hart, want dat klopt.
Tahné weet ongetwijfeld wat ik hiermee bedoel.
Take care.....
Paul
-
06 April 2014 - 14:33
Gerda Frenck:
Hallo Dames ,
Wat een mooi verhaal .
Jullie maken daar wel van alles mee.mooie en minder mooie dingen maar wel heel spannend.
Het zal voor jullie wel echt even wennen zijn geweest.
Wat dat betreft zijn we hier in Holland wel heel verwent met al die luxe;
Maar goed die mensen weten ook niet beter.
Ik wens jullie nog een hele fijne leerzame tijd en hoop voor jullie dat er nog heel veel van die lieve kleine baby's geboren worden.
Groetjes Gerda
.
-
06 April 2014 - 21:13
Brigitte Zwoferink:
Hallo meiden, wat een belevenissen weer deze week tijdens de nacht diensten. Tippisch dat de bevallingen meestal na half twee beginnen... Maar super voor jullie dat je nu in het Mekelle hospitaal meer bevallingen kunnen doen. En idd veel verschillende situaties, geen bevalling is het zelfde. Erg jammer en sneu voor die mensen van het overleden kindje, en dan weer het geluk tijdens dezelfde nacht voor die anderen dat Mahrès haar reanimatie is gelukt. Ben blij dat ik niet in Mekelle ben, met allemaal los lopende dieren echt helemaal niks voor mam, vreselijk.... Leuk dat ze jullie hun taal leren, zal wel hilarisch zijn. En zoals jullie schrijven wat wij zo gewoon vinden, water, stroom, wat hebben wij het dan goed en lux voor elkaar.... Dit weekend lekker een overnachting in een hotel, heerlijk van genoten hebben we al gehoord en ontspannen bijkomen van een warme douche en massage...en dan ook makkelijk even face timen met ons via de wifi in het hotel, altijd fijn om dan te zien hoe jullie eruit zien, gelukkig is dat nog steeds goed. Kijken wat het jullie deze week allemaal brengt, hopelijk weer veel bevallingen, en nieuwe situaties, is het niet tijdens een bevalling dan gebeurd er vast wel wat anders waar jullie je over verbazen. Meiden hou je haaks en blijf op je hoede en blijf allert. Kijk alweer uit naar jullie nieuwe verhaal, blijft leuk om te lezen. Dikke kus en knuffel voor jullie van mama xxx -
07 April 2014 - 19:08
Romy:
NEEEE geen groeten terug he, dan hebben we straks allemaal mensen uit Ethiopie in 'ons kot'! Lijkt me heeeeel gezellig, maar ik pas!!
Gelukkig hebben jullie zoveel baby's, jullie worden al expert-babyhalers!!!!
Geniet ervan meisies! -
12 April 2014 - 22:52
Gerry Schreur-Zandvoort:
Hallo dames, sorry, wel een beetje heel erg laat maar eindelijk heb ik weer even tijd. De laatste 2 weken heel weinig tijd gehad i.v.m. de vele bezoekjes. Heel erg leuk trouwens maar erg vermoeiend. Gisteravond geloof ik de eerste avond dat er geen bezoek was. Geweldig leuk om te lezen hoe jullie leven daar verloopt. Wel heel erg spannend en leuk dat jullie nu meer bevallingen hebben. Daar ben je uiteindelijk ook voorgekomen.Wel heel zielig dat dat baby'tje is overleden. Lijkt me heel erg om dat mee te maken. Mahres, wat goed van jou dat je dat baby'tje hebt gered door te reanimeren. Wat een voldaan gevoel zal dat geven.
Jullie houden al die enge dieren maar mooi buiten de deur, ik zou het toch wel geweldig vinden als jullie straks weer heelhuids thuis zijn. Koop dan in Nederland maar gewoon een hond!!
Heel veel bevallingen en heel veel succes de komende week!!
Groetjes uit Rijssen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
